افسانه‌ی ما
۱۳۸۳ فروردین ۱۳, پنجشنبه
ددي نازنين٫حتما درک ميکني که چرا من دائما فکر ميکردم فردا ٫يا به عبارتي امروز دوازده فروردينه.اگر چه ايشان معتقدند که "شدن" براي وصف تغييرحالتي به حالت ديگر به کار ميره٫(و احتمالا شاهد بر اينکه نبايد از اين فعل استفاده کنم!)اما فرايند از دست دادن زمان و قاطي کردن تقويم و ساعت براي من زائيدهء محيط جديد بوده٫به هر حال اگر منظور رو گفتن اين مطلب بگيريم که با يادت هستم و اين روز به اين دليل که تو در اون پا به دنيا گذاشتي و روز تولد نماديه از وجود انسان روي زمين و تا وقتي که نمرديم زندگيه که اصالت داره و توانايي من در نشون دادن اينکه جاي تو در فکر من کجاست خيلي محدوده ٫چند ساعت اينور و انور شدن تفاوت چنداني نخواهد داشت...زادروزت مبارک
نوشته شده در ۶:۴۲ || سوفیا.
sofeiaa|| 0 comments