افسانه‌ی ما
۱۳۸۳ آذر ۲۲, یکشنبه
حالا نمیدونم چرا یاد یک چیزی افتادم. سابق بر این دوستی داشتم که یک بار هم براش تعریف کردم که لیلا حاتمی من رو یاد چیپس با ماست موسیر میندازه.این دوست سابق من معتقد بود که برای جبران عشق یک ادم به خودت باید حتما عاشقش باشی و اگر نه با یک درجه تخفیف اعتراضی به هر غلطی که خواست نکنی که ثابت کرده باشی دوست خوبی هستی.این دوست سابق من خداپرست هم بود، قابل توجه من که فکر میکردم تعصب ممکنه در شعور بعضی ها تاثیری نذاره. دوست عزیز خودت رو شناختی؟ خواستم بگم باعث شرمساری برای من که اجازه دادم اسم من در دایره بسته ذهن تو شکل دوست بگیره، به حد کافی در زمان خودش ناسزا حواله شخص خودم کردم، اما خوب خواستم امشب سیخی به خودم بزنم که چرتم بپره،همینجوری
نوشته شده در ۱:۲۲ || سوفیا.
sofeiaa|| 0 comments