افسانه‌ی ما
۱۳۸۳ آذر ۲۷, جمعه
چقدر خوبه که آدم يه آدم مهم باشه که هر وقت يقه خودشو گرفت بتونه برگرده به خودش بگه: يقمو ول کن.نيگا؛ من هر کاري بلد نباشم؛ هر پخي که نباشم يک چيز پررنگي تو زندگيم هست که از دور فلاش ميده رو زندگيم.
بيچاره ما ادمها غير مهم که هيچ کار خاصي بلند نيستيم و هر وقت يقه خودمونو ميگيريم بايد وايسيم کتک بخوريم؛تازه اگه واسه کسي درددلم کنيم اونم از سيخ دادن بهت مضايقه نميکنه که يادت بمونه خيلي مهمه که ادم مهم باشه
نوشته شده در ۰:۳۰ || سوفیا.
sofeiaa|| 0 comments