ای انسانهای خیلی دوست داشتنی که خواندن
این چند سطر میتواند اینقدر شادتان کند، هیچوقت پیش آمده که به این فکر بیفتید که ما، مردم ایران، سوای تمام حماقتهای تاریخی مان حقوقی بیشتر از فحش نشنیدن و حقوقهای دست پنجم و ششم اکثریت مردم دنیا هم داریم؟ انسان شمرده شدن با تمام حقوق شناخته شده ی یک انسان حق ماست. اگر کسی به حقوق ما احترام گذاشت و به وظیفه اش عمل کرد حتما انسان محترمی است اما او را نمیپرستند.چه برسد به کسی که تعریفش در این ابعاد هم نمیگنجد.اگر این بازی همیشگی بد و بدتر را نخواهيم معني اش ایده الیست بودن نيست.جمهوری اسلامی غمش نباشد تا به این راحتی مهره های بازی می شویم.به راحتی همین چند خط.به ارزانی يک لبخند که حالا بهتر میشود فهمید معنی اش چیست!
*
پ.ن:در همين رابطه:
+و
+و
+