افسانه‌ی ما
۱۳۸۹ شهریور ۵, جمعه
ابزار زندگی کردن چای است و موسیقی و آفتاب و سیگار و باور خجسته ای که تو خالی بودن آدم‌ها را نبیند و بشود با آن زیر لب گفت:
نه بابا! این طورها هم نیست
و چای داغ را بفرستد ته دل‌اش، آن‌جایی که خبر دارد دقیقن همین طورهاست.
7 Comments:
Blogger Hel. said...
بسیار زیبا :)

Blogger Havijooriha said...
شاید یه کم طعم کتاب هم بهش اضافه کنی بد نباشه.
اما فی المجلس ول گشتن تو خیابونو و سیگارو و آب یخو و دوربینمو بیشتر میپسندم

عالـــــــــــــــی

Anonymous Masood said...
moafegham
haminas
khoob gofty damet garm

Anonymous محمّد said...
حرف دل

Anonymous ناشناس said...
یکم کم گفتی>ترامادل بخوری که یادت باشه ازهپروت بیرون نیای.درموردسنت درست گفتی واین راهم درست گفتی که هیچ گه نخوردی ونخواهی...

خیلی خوب بود این پست .